در گذشته با 11 نت روی حامل (با کلید سل) آشنا شدیم. این 11 نت متاسفانه بسیار کمتر از پهنه صوتی سازهای مختلف و یا صداهای انسان ها است. ما برای حل این کمبود و وسعت بخشیدن به نت هایی که روی حامل جای می گیرند از خط های تکمیلی استفاده می کنیم. این خط ها به صورت خط های بریده شده در بالا و پایین پنج خط حامل و موازی با خطوط حامل قرار می گیرند. یکی از تفاوت های خطوط تکمیلی با خطوط حامل این است که خطوط تکمیلی همیشه وجود ندارند و در صورت لزوم به خطوط حامل اضافه می شوند:
شکل بالا در واقع نشان دهنده کاربرد این خطوط می باشد و گرنه شما هیچ وقت خطوط تکمیلی را به این صورت نمی بینید. برای مثال هر موقع لازم باشد نت دو را که یک درجه از نت (در واقع در زیر خط اول) بم تر است را نشان دهیم از خطوط تکمیلی استفاده می کنیم:
البته همانطور که قبلا گفته شد خطوط تکمیلی در مواقعی اضافه می شوند که لازم باشد یعنی به این شکل:
قبلا موسیقی دان ها به نتیجه رسیده اند که اگر بیشتر از 5 خط موازی کنار هم به صورت ممتد قرار بگیرند باعث به وجود آمدن خطای دید شده و باعث می شود نوازنده در تشخیص نت ها دچار اشتباه شود.
“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”